کاروانسرای باغ شیخ ساوه یا کاروانسرای عبدالغفارخان (باغ شیخ) مربوط به اوایل دوره قاجار است که در شهرستان ساوه، شش کیلومتری جاده ساوه، مجاور روستای باغ شیخ واقع شده است.
این کاروانسرا که به بزرگترین کاروانسرای باستانی ایران شهرت دارد. از زیباترین کاروانسراهای واقع در دشت فلات بوده، همچنین آب انبار و حسینیه‌ای نیز در این مکان احداث شده است. این کاروانسرا در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۱۸۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
روستای باغ شیخ از روستاهای باستانی ساوه محسوب می‌شود. در این منطقه علاوه بر کاروانسرا چندین اثر و بنای تاریخی من جمله آب انبار، تکیه و محوطه‌ای باستانی با آثاری متعلق به دوره سلجوقی و ایلخانی به چشم می‌خورد.
معماری بنا
کاروانسرای عبدالغفارخان باغ شیخ با مساحتی در حدود ۴۸۰۰ متر مربع به لحاظ معماری در زمره کاروانسراهای چهارایوانی اقلیم گرم و خشک ایران محسوب می‌شود.
بنا دارای پلانی چهار وجهی با دو برج دوازده ضلعی در طرفین ورودی و دو برج مدور در جهت مقابل است. راه ورود به کاروانسرا از میانه ضلع جنوب شرقی بوده و این جبهه از بنا با ارتفاعی معادل دو طبقه، تشخیص ویژه یافته است. در سردر ورودی بنا جای خالی کتیبه‌ای دیده می‌شود که احتمالاً حاوی تاریخ ساخت بنا و نام بانیان آن بوده است.
نمای خارجی این ضلع از کاروانسرا از ردیف طاق نماهایی عمیق در طرفین سردر تشکیل شده و بر اهمیت ورودی تاکید دارد.
ورودی بنا
بعد از سردر ورودی، هشتی وسیع و مرتفعی قرار دارد که طاق این قسمت از بنا با کاربندی و مقرنس‌های گچی و زیبا تزئین یافته است. فضاهای دو طبقه پیرامون هشتی آن را به تیمچه ای کوچک تبدیل کرده است.
کلاهکی هشت وجهی در میانه طاق هشتی بر فراز نمای این جبهه بنا از داخل و خارج کاروانسرا به چشم می‌خورد. که به این ترتیب هر چند چهار نمای حیاط شکلی مشابه دارند لیکن نمای این ضلع مهمتر از دیگر نماها جلوه می‌کند. بنا دارای حیاطی مربع شکل با اضلاعی در حدود ۳۷ متر است. در هر ضلع حیاط، ایوانی در میانه قرار دارد که به جز ایوان جبهه ورودی در انتهای هر ایوان اتاقی به صورت شاه نشین قرار گرفته است.
در طرفین هر کدام از ایوان‌ها سه ایوانچه که هر کدام به حجره‌ای مرتبط است قرار دارد. مجموعاً در هر ضلع از بنا شش ایوانچه و حجره ساخته شده است. در تمامی حجره‌ها برای گرمایش و طبخ غذا، بخاری دیواری تعبیه شده است.
فضاهای دور حیاط برخلاف اکثر کاروانسراها، هم سطح حیاط بوده است. از چهار کنج حیاط درگاه‌های ورود به فضای اصطبل و راه پله منتهی به بام تعبیه شده است. فضاهای اصلی اصطبل که در چهارگوشه حیاط قرار گرفته‌اند.
دارای پلان مربع با یک ستون آجری قطور در میانه است. از طریق دو فضای بازویی شکل در پشت حجره‌ها امتداد یافته‌اند.
ردیف سکوها در یک سوی فضای اصطبل به عنوان بارانداز قرار دارند. در ساخت بنا از مصالحی همچون آجر و سنگ در پی سازی استفاده شده است. همچنین در سردر ایوان‌ها و همچنین فضای هشتی ورودی از تزئینات گل انداز آجری استفاده شده است.
ثبت ملی کاروانسرای باغ شیخ ساوه
این اثر در سال ۱۳۵۴ و به شماره ۱۱۸۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. اخیراً نیز اقدامات لازم در خصوص تهیه مستندات بنا جهت گردآوری پرونده و ارائه آن به عنوان یکی از گزینه‌های ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو انجام شده است. مهر نیوز / میراث آریا
مطالب جالب
مروری بر تاریخچه مسجد کبود تبریز
مقبره سنگی روستای خانقاه ترگور، جاذبه‌ای گردشگری در غرب ارومیه
روستای تاریخی صور روستایی با قدمت ۳ هزار سال