احمد فرزند محمد اردبیلی است ، او در پرهیزکاری و تقوا شهرت داشت و یکی از فقهای بزرگ زمان خود بود.
زبده البیان و مجمع الفایده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان و حدیقه الشیعه و شرح الهیات از تالیفات اوست.
تاریخ فوت ایشان 997 هجری قمری در دو بیت زیر آمده است:
و الاردبیلی من الاعاظم عنه استجاز صاحب المعالم
مقدس ذو ورع و رفعه وفاته فی الالف الاسبعه (997)
مطالب مرتبط
ای دریاچه زیبایم! با من بگو با تو چه کردند؟
جبار عسکرزاده باغچه‌بان، بنیان‌گذار اولین مدرسه کرولال‌ها در ایران
«عاشق امراه» داستانیندان بیر قوشما