احمد فرزند محمد اردبیلی است ، او در پرهیزکاری و تقوا شهرت داشت و یکی از فقهای بزرگ زمان خود بود.
زبده البیان و مجمع الفایده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان و حدیقه الشیعه و شرح الهیات از تالیفات اوست.
تاریخ فوت ایشان 997 هجری قمری در دو بیت زیر آمده است:
و الاردبیلی من الاعاظم عنه استجاز صاحب المعالم
مقدس ذو ورع و رفعه وفاته فی الالف الاسبعه (997)
مطالب مرتبط
اساطیر و حماسه ترک و ویژگی‌های آنها
گوج بیرلیکده دیر
ادبیات ترکان باستان