مراسم طشت گذاری و اعلان عزای امام حسین (ع)

عزاداری استان های ترک نشین با دو رسم خاص «طشت گذاری» و دسته‌های «شاخسی، واخسی» معروف است که با مرثیه‌ها و آداب خاصی برگزار می‌شود.

دسته‌های عزاداری «شاخسی، واخسی» ، بنابر سنت دیرینه آذربایجانیان ، همه ساله از دهه آخر ماه ذیحجه، فعالیت خود را شروع می‌کنند.

در آیین طشت گذاری که به عنوان اعلان عزای حسینی به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم است ، هیات های حسینی در تکایا و حسینیه ها عزاداری برای امام حسین (ع) و یاران با وفای ایشان را آغاز می کنند.

در این آیین مداحان اهل بیت و عصمت و طهارت (ع) در سوگ سید الشهدا (ع) مرثیه سرایی کرده و اعضای هیات های حسینی به یاد سقای تشنه لب کربلا طشتی پر از آب کرده و آن را به صورت تبرک در میان حاضران توزیع می کنند.

در ارتباط با علل برگزاری مراسم طشت گذاری نظرات و احتمالات مختلفی وجود دارد، اکثرا اعتقاد بر این است که با انجام این مراسم، اهمیت آب و جایگاه آن در حادثه کربلا مورد توجه قرار می‌گیرد.

براساس روایتهای تاریخی ، در مسیر راه کاروان کربلا قبل از رسیدن به دشت نینوا ، سربازان حر بن یزید ریاحی در منطقه‌ای به نام «زباله» راه بر کاروان بسته و حرکت آن را متوقف ساخته‌اند.

در این محل، امام حسین علیرغم کمبود آب دستور می‌دهند طشتها توسط آبهای موجود در مشکها پر شود که هم یاران حسین و هم سربازان حر از آن استفاده کنند و نیز احشام موجود در هر دو کاروان نیز سیراب شوند.

مراسم طشت گذاری به این صورت است که یکی دو نفر از عزاداران حسینی کوزه‌ای بر دوش می‌گیرند و دور مسجد را می‌گردند و بقیه نیز از پشت سر آنان حرکت می‌کنند و نوحه و رجز می‌خوانند. این رجزها بیشتر در بیان بزرگواری‌های سقای بزرگ کربلا و سپهسالار راه حق حضرت عباس (ع) است.

انتهای مطلب