ترک های آجاریستان

آجارستان یکی از جمهوری‌های خودمختار گرجستان است به مرکزیت باتومی که تابع قوانین دولت مرکزی است.

آجارستان در جنوب غربی گرجستان قرار دارد. این جمهوری خودمختار از سمت غرب به سواحل دریای سیاه و از سمت جنوب به مرزهای شمالی کشور ترکیه محدود شده است.

در سدهٔ هفتم میلادی این سرزمین تابع خلافت شد. سدهٔ سوم هجری (نهم میلادی) بخشی از قلمرو گرجستان شد سدهٔ پنجم ترکان سلجوقی و سده هفتم هجری مغولان بر این سرزمین حمله بردند.

در نیمهٔ دوم سدهٔ ده هجری (قرن شانزده میلادی) سرزمین کنونی آجارستان به تصرف دولت عثمانی درآمد و تا ۱۸۷۸ میلادی ادامه داشت.

جنگ‌های روسیه و عثمانی در ۱۸۷۸-۱۸۷۷ میلادی سبب شد که بخشی از آجارستان از جمله شهرهای باتومی، قارص و اردهان تحت تسلط امپراتوری روسیه قرار گیرد.

طبق تصمیم کنگره برلین در سال ۱۸۷۸ میلادی، سرزمین آجارستان ضمیمه گرجستان شد.

در سال ۱۹۱۸ ترکان شهر باتومی و بخش‌هایی از سرزمین‌های آجارستان تصرف کردند.

از دسامبر ۱۹۱۸ تا ژوئیه ۱۹۲۰ بندر باتومی در اشغال نیروهای انگلیس بود. ۱۸ مارس ۱۹۲۱ بلشویک‌ها در آجارستان مستقر شدند.

در ژوئیه همان سال آجارستان بخشی از جمهوری گرجستان شد.

آجارها در دوران سلطه امپراتوری عثمانی اسلام آوردند و به سبب نفوذ و گسترش اسلام در آجارستان، روس‌ها این سرزمین را گرجستان اسلامی نامیدند.

آجارهای مسلمان ساکن نواحی هم‌مرز با ترکیه، به زبان ترکی تکلم می کنند.

۵۰ تا ۶۰ درصد جمعیت جمهوری آجارستان را مسلمانان تشکیل می‌دهند.

در منطقه آخالتس مسلمانانی زندگی می‌کنند که اکثریت آنها خود را ترک می‌دانند.

طی دهه‌های ۷۰-۸۰ قرن ۱۹ میلادی بسیاری از مسلمانان گرجی به ترکیه مهاجرت کردند و همزمان مسیحیان بسیاری از جمله ارمنی‌ها و روس‌ها از مناطق نزدیک گرجستان به آجارستان نقل مکان کردند.

به همین دلیل در آجارستان ترکیبی از جمعیت مسلمان و مسیحی شکل گرفت.