نمونه ای از منابع با ترجمه های سلیقه ای:
سگ ماده در یونانی ” کینو” و در اوستایی” سپکو/ سپاکو” است و در نزد سومریان تا مادها و تورکان امروزی یک توهین و دشنام تلقی می شد.
بر عکس گرگ یک موجود مقدس و سمبل خورشید بود که روایاتی از منابع چین تا همین امروز پرورش تورکان را به ماده گدگی به نام “آشینا/ آسینا” مرتبط می داند.
روایت هرودوت از پرورش کوروش تحت تاثیر این افسانه تورکان بوده و چون سگ در میان پارسها مهم و مقدس بود این نقل در پارس به جای گرگ موثر و منطقی بوده است.
در ادبیات فارسی تا اعراب ” گرگ” صورت منفی دارد اما در میان تورکان برعکس است و هنوز هم گرگ در دهات آذربایجان عنوانی احترام آمیز دارد.
همين امروز حتی در شهرهای آذربايجان «قورد اورگی يئميش» ( دل گرگ را خورده است) معادل آدم فوق العاده متهور و شجاع است و از دندان تا پنجه گرگ برای درمان بر روی عضو بیمار کشیده می شود.
اتروسکی ها هم تحت این تاثیر وقتی از آنادولو به ایتالیا کوچ کردند این فرهنگ پروریده شدن توسط گرگ را به آنجا بردند.
رُمولوس و رِموس (به لاتین: Romulus – Remus) برپایهٔ اسطورههای رومی دو برادر بنیادگذار شهر رم بودند که توسط گرگ پروش یافته بودند.
حال یک ترجمه اولیه از کتاب افسانه ای هرودوت را ملاحظه کنید که چگونه در کمتر از ده صفحه کوروش ( ایت سوتی اَممیش= دشنام) بر اثر علم ناکافی از باورهای زرتشتیان نسبت به سگ ، تبدیل به گرگ می شود در حالی که همین قصه های هرودوت و گزنفون را اگر منبع کل تاریخ هخامنشیان بدانیم کوروش توسط سگ پرورش یافته است.
برگرفته از صفحه شخصی دکتر رحیم آغ بایراق
سپاس از دکتر فیض الهی وحید بابت راهنمایی های ارزشمندشان
More Stories
شرح ترمیم گنبد حرم امام علی (ع) به دستور نادرشاه و قصاید ترکی آن
تامغای مشترک هون های سرخ با آق قویونلوها
ریشههای تورکی نماد عقاب دو سر ؛ از بینالنهرین تا استپهای قزاق