ترک های شور

زبان شور (شور تیلی) یک شاخه از زبان های ترکی است که در منطقه ای به نام کوه Shoriya، در استان کمروو در جنوب غربی سیبری صحبت می شود.

اکثر شورها در حوضه تام در امتداد کاندها و رودخانه Mras-Su زندگی می کنند.

همچنین شورها در خاكسیا و جمهوری آلتای نیز سکونت دارند در واقع فرهنگ و ریشه های آنها شبیه به مردم شمال آلتای و برخی از گروه های قومی خاکاس است.

در طول چند دوره زبان شور در مدارس نوشته و تدریس نمی شد. اما انحلال اتحاد جماهیر شوروی ، احیای زبان شور را به ارمغان آورد.

از دیدگاه طبقه بندی زبان های ترکی ، این گویش ها به شاخه های مختلف زبان ترکی تعلق دارند ، زبان شور از منابع مختلف گویش های ترکی تشکیل شده است.

تا قبل از قرن نوزدهم زبان شور باقی نمانده بود . در دهه 1870 مبلغین ارتدوکس اولین تلاش را برای ایجاد الفبای شوری سیریلیک انجام دادند.

به رغم تمام تلاش های مبلغین، درصد سواد در بین جمعیت بومی ، با کندی افزایش یافت .

دهه 1920 عصر طلایی زبان شور بود. در سال 1927، تلاش دوم برای ایجاد الفبای شور بر اساس الفبای سیریلیک انجام شد.