تاتارهای کریمه

جمهوری خودمختار کریمه یک جمهوری خودمختار تحت کنترل فدراسیون روسیه است

اما طی یک رای‌گیری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به صورت بین‌المللی جزیی از اوکراین به رسمیت شناخته شد.

این جمهوری شامل بخش عمده شبه‌جزیره کریمه در شمال دریای سیاه می‌شود. این منطقه دارای قانون اساسی، مجلس قانون‌گذاری و دولت خاص خود است.

پایتخت این جمهوری شهر سیمفروپول است. بندر سواستوپول در داخل کریمه واقع شده اما بخشی از این جمهوری نیست.

تاتارهای کریمه قوم ترک‌تبار و عمدتاً مسلمانی هستند که در دوران حکومت خانات کریمه بر این منطقه تسلط داشتند.

کریمه در زبان ترکی تاتاری به معنای «برج، دژ، قلعه و صخره» است.

تاتارهای کریمه از قربانیان سیاست‌های قومی شوروی استالینی هستند ، ژوزف استالین در زمان جنگ جهانی دوم آنها را به‌طور اجباری به آسیای میانه تبعید کرد اما پس از فروپاشی شوروی برخی از آن‌ها به میهن خود برگشتند.

در دوران معاصر و امروزی، اینان علاوه بر زندگی در کریمه و اوکراین، تعداد زیادی از تاتارهای کریمه در ترکیه، ازبکستان، رومانی، بلغارستان، غرب اروپا، خاورمیانه و آمریکای شمالی، و همچنین جوامع کوچک در فنلاند، لیتوانی، روسیه، بلاروس و لهستان سکونت دارند.

از قرن ۱۵ تا ۱۸ میلادی عثمانی بر کریمه حکومت می‌کرد اما امپراتوری روسیه در قرن هجدهم این منطقه را اشغال کرد.

با برقراری اتحاد جماهیر شوروی کریمه به عنوان یک جمهوری خودمختار در ترکیب روسیه شناخته شد.

در سال ۱۹۵۴ به مناسبت سیصدمین سالروز پیوستن اوکراین به امپراتوری روسیه، مقامات مسکو کریمه را به عنوان هدیه به جمهوری شوروی اوکراین واگذار کردند که یک «حرکت نمادین» توصیف شده‌است.

پس از استقلال اوکراین در سال ۱۹۹۱ نیز کریمه بخشی از کشور مستقل اوکراین محسوب می‌شد اما در بحران سال ۲۰۱۴ کریمه مقامات این منطقه با حمایت نیروهای نظامی روسیه خواستار جدایی از اوکراین شدند.

در ۱۱ مارس ۲۰۱۴ اعلامیه استقلال کریمه و سواستوپل منتشر شد و در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه‌پرسی از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار گردید.

۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کرده و ۹۶٫۷۷٪ به الحاق این شبه جزیره به روسیه رأی مثبت دادند.

مسئولان کریمه روز ۱۶ مارس منطقه خودمختار خود را جمهوری کریمه اعلام کردند و همچنین از سازمان ملل خواستند تا آن را به عنوان یک کشور مستقل و خودمختار به رسمیت بشناسد.