بدیعی اردبیلی

نامش بدیع الزمان بوده و بدیعی تخلص می کرد او فرزند بهرام میرزا پسر شاه اسماعیل اول است. بسیار باهوش و به سخاوت و بخشش معروف بود و سالها در سیستان حکومت می کرد و در سنه 984 هجری قمری به امر و دستور شاه اسماعیل ثانی به قتل رسید.

بدیعی دارای طبعی ظریف بود.

از اوست:

طرف کله به ناز شکستن نگه کنید

آن آهوانه دیدن و جستن نگه کنید

آن طرز تازیانه کشیدن به باد پا

وز کف عنان خلق گسستن نگه کنید

مست آمدن به رغم ( بدیعی ) به بزم غیر

بردن به تیغ دست و نشستن نگه کنید

منابع :

مجمع الخواص صفحه 27

سخنوران آذربایجان صفحه 10

الذریعه جلد 9 صفحه 132

تذکره شعرای آذربایجان جلد 1 صفحه 25