اویس فرزند محمد ظهیرالدین کبیر است.پنجاه سال در اردبیل به شغل قضاوت مشغول و شهرت خوبی داشت او علاوه بر قضاوت از علم مقدس طب هم بهره ی کاملی داشت و مردم مریض را مداوا میکرد. در حوزه علویه اردبیل نیز به تدریس اشتغال داشت و اشعار خوب نیز می سرود.
از اوست:
زهی امیر فلک رفعت و ملک اطوار
زمان احاطت و دریا درون و کوه قرار
اثیر رفعت و کان طینت و زلال اثر
هوا لطافت و آتش لهیب و ارض وقار
این دوبیت در مجالس النفایس به قاضی شیخ کبیر هم که در زهد و تقوی قرین اویس قرنی بود نسبت داده شده است.
منابع:
الذریعه ، مجلد نهم ، صفحه 112
ترجمه مجالس النفایس صفحه 396
مطالب مرتبط
عشاق حسنلو
وطن عشقی
یورت ماهنیسی