در این خصوص برای اینکه شاگردان طب مدرسه دارالفنون، به روش محصلان اروپائی درس‌های پزشگی را توام با عمل بیاموزند، بنا به پیشنهاد وزیر علوم و رئیس وقت دارالفنون ( علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه )، ناصرالدین شاه موافقت کرد، بیمارستانی وابسته به دارالفنون تاسیس شود.
این مریضخانه با وسایلی که مورد نیاز بود، تجهیز گردید و ساخته شد.
لازم به ذکر است ناصرالدین شاه روزهایی که به بازدید مدرسه می‌رفت، به این بیمارستان نیز سرکشی می‌کرد.
گاهی نیز بیمار در کلاس درس حاضر و در حضور شاگردان مورد جراحی قرار می‌گرفت، چنانچه در بخشی از گزارش دارالفنون به تاریخ شنبه پنجم ماه صفر ۱۲۸۴ قمری(۱۲۴۷ شمسی) لغایت پنجشنبه دهم همان ماه آمده است:
(….و روز سه شنبه هشتم ماه صفر، طفلی به سن هشت سال که از اهل مازندران بود و سنگ مثانه داشت، در حضور شاگردان، با آلات جراحی سنگ او را بیرون آورده و بعد از سه روز معالجه و مداوا، شفا یافته، و معاودت (بازگشت) به وطن ( شهر) خود نمود…..)
موزه نقشه تهران
مطالب مرتبط
چگونه تهران پایتخت شد؟
معرفی سکاها
اولین های کتب درسی در دارالفنون