حسین خیری
آلتای منطقه ای ارزشمند با آثار انسانی از دوره های مختلف است ، آثار متعلق به دوران پارینه سنگی زیرین و همچنین فسیل هایی از هومو (انسان خردمند) در این منطقه پیدا شده است.
تمدن های بسیاری در این منطقه شکوفا و ناپدید شده اند و دانشمندان دهه ها به دقت روش زندگی ، لباس ، هنر ، تسلیحات و مذهب و همچنین ساختار انسانی و اجتماعی آلتای را مورد بررسی قرار دادند ، حال سوال اینجاست که آیا چنین تمدن هایی علم پزشکی نیز داشتند؟
آن ها چگونه در برابر عفونت ها و بیماری ها از خود محافظت می کردند ، و یا زخم ها و آسیب های تروماتیک (آسیب مغزی بر اثر ضربه خارجی) را به چه صورت درمان می کردند؟
تحقیقی درباره شفا دهندگان باستانی آلتای به این سوال جواب خواهد داد.
مجموعه گسترده از مقبره ها و تدفین ها در آلتای از 2600 تا 2200 سال پیش به دانشمندان امکان تحقیق در این مورد را فراهم می کند ، از بین این موارد آثاری از پزشکی باستانی بر روی اجساد وجود دارد ، نشانه هایی از دستکاری پیچیده بر روی جمجمه انسان که توسط شفا دهندگان باستانی انجام شده ، نشانه هایی که مواردی درباره جهان بینی ساکاها و نگرش آن ها در مورد بدن انسان را آشکار می کند.
ترپاناسیون چیست؟
این اصطلاح به معنی مداخله خارجی برای مته کاری و شکاف جمجمه بدون آسیب به شریان های زیرین با اهداف پزشکی به کار می رود.
جراحی مغز فقط به ساکاها ختم نمی شود بلکه در بین سرخ پوستان اینکا نیز قابل مشاهده است.
در سال 1865 باستان شناس افرایم جورج اسکوایر جمجمه اینکایی را از پرو با خود آورد که آثار ترپاناسیون در آن دیده می شد ، با وجود تایید بازسازی و بهبودی استخوان کالواری توسط پل بروکا آناتومیست و انسان شناس فرانسوی ، باز هم برای دانشمندان جراحی های موفقیت آمیز باستانی قابل باور نبود.
بر روی جمجمه اینکایی حفره ای مربعی شکل به اندازه نیم اینچ وجود داشت و آثار بهبودی و رشد استخوان بعد جراحی قابل مشاهده بود ، و احتمالا فرد هفته ها بعد جراحی زنده بوده است.
آن موقع در بیمارستان ها نرخ موفقیت چنین جراحی تنها 10 درصد بود ، حتی امروزه نیز با فناوری های پیشرفته کرانیوتومی (برش قسمتی از جمجمه برای رسیدن به مغز) به دانش و آموزش صحیح و مهارت جراح بستگی دارد و همچنان این عمل کاملا ایمن نیست.
جدا از مشکلات ترپان (مته کاری جمجمه) باید بیهوشی موثر باشد و خونریزی بافت نرم کنترل شود و بعد عمل اقداماتی برای جلوگیری از عفونت زخم اتخاذ شود.
فرهنگ پازیریک (ساکاها) آثار مکتوبی برای توضیح چنین عملی از خود به جا نزاشته است و دشوار است که بدانیم چه کسی چگونه این جراحی را انجام داده.
تصویر جمجمه جراحی شده و شواهد بهبود بعد آن ، Bike-III ، انیستیتوی باستان شناسی و قوم شناسی آکادمی علوم روسیه
بررسی ها نشان می دهد که شفا دهندگان آلتای 2500 سال پیش قبل از اینکه بقراط چنین چیزی را مشخص کند ، جراحی هایی را انجام می دادند و علت آن اهداف پزشکی داشته است نه آیینی.
بنا بر توضیحات بقراط در مورد ترپینینگ ، مشخص است که در اینباره مبتدی و مردد بوده و نمی تواند اهمیت آن را توضیح دهد ، به نظر می آید او هرگز این کار را انجام نداده است ، بقراط احتمالا ترپینینگ را در یک سفر از گال ها آموخته است.
شفا دهندگان آلتای از ابزار برنزی برای کاهش عفونت و بالا بردن درصد بقا استفاده می کردند ، نرخ بالای بقا در این جراحی ها به سطح تکنیک های شخصی درمانگران آلتای در تشخیص و درمان بر میگردد.
جامعه ساکایی دانش بسیاری در مورد آناتومی انسان و به ویژه سینوس های وریدی داخل جمجمه داشته است.
چاقوی برنزی ، چولتوکوف ، کوهستان آلتای ، تصویر از آندری بورودوفسکی
منابع:
?Was Hippocrates a beginner at trepanning and where did he learn
مطالب مرتبط
قازاخیستان‌دا سارماتلار مزارلاریندا قازینتی ایشلری نتیجه‌سینده تاریخی اثرلر آچیغا چیخارتیلدی
آیا صفویه خاندانی کوردتبار بوده اند؟
آیا بهرام چوبین برادری بنام کردی و خواهری بنام کردیه داشته است؟