پایه های خان نشینی قرا باغ از سوی پناه علی خان (١٧۶٣-١٧۴٨) از طایفه جوانشیر گذاشته شده است.
این خان نشینی در نتیجه مبارزه بر علیه حاکمیت ایران تشکل و تقویت یافته است.
پناه علی خان با استفاده از درگیریهای موجود بین وارثین نادرشاه توانست گستره نفوذ خود را تا اردبیل تسری دهد.
ضمن مداخله در امور خان نشینی گنجه، پناه علی خان موفق شده بود تا یکی از نزدیکان خود یعنی فردی از خاندان زیاداوغلوها را روی کار بیاورد.
پناه علی خان با گسترش سرزمین های خود محال های تاتئو، سیسیان، مغری را نیز جزو کرسی نشینی های خود قرار داده بود.
پناه علی خان قلعه با شکوه پناه آباد را در بالای صخره های کوه مرتفع بنا و در سالهای ١٧٥۶-١٧٥٥ پایتخت خود را به آنجا منتقل کرده بود.
این قلعه بعدها به نام روستای شوشا کند واقع در نزدیکی آن نامیده شد.
ابراهیم خلیل خان که بعد از پدرش پناه علی خان زمام امور را بدست گرفته بود تلاش میکرد تا سرزمینهای آذربایجان را متحد کند.
ابراهیم خلیل خان موفق شده بود در مقاطع مختلفی نفوذ خود را تا خان نشینی های نخجوان، گنجه و تبریز گسترش دهد.
مطالب مرتبط
تورکولوژی: تاریخ و فرهنگ ترکان
آلتین اردو
ایلخانیان