فاجعه واردات بذر به کشور ؛ خیانت به کشاورزی ملی و تهدید جدی امنیت غذایی ایران

بر اساس آمار گمرک در چهارماهه نخست سال ۱۴۰۴ و با توجه به اینکه وزارت جهاد کشاورزی ایران شبکه‌ای عریض و طویل از پژوهشکده‌ها و مراکز تحقیقاتی دارد، شاهد وابستگی گسترده و خطرناک به واردات بذر محصولات استراتژیک کشاورزی هستیم.

در چهارماهه ابتدایی امسال حجم زیادی بذر خیار، گوجه فرنگی، ذرت، فلفل، ملون، پیاز، بادمجان، لوبیا، نخودفرنگی، سیب زمینی و… از کشورهایی چون ترکیه، امارات، اتریش، سویس، اسپانیا، انگلستان، کره جنوبی، هلند، عمان، هند، آلمان و … وارد کشور شده است.

این سیاست امنیت غذایی ایران را تهدید می‌کند.

در صورت همه گیر شدن استفاده از بذر های وارداتی بذرهای محلی سازگار با اقلیم ایران در خطر انقراض قرار می گیرند، به ویژه اینکه بسیاری از بذرهای خارجی هیبرید بوده و قابلیت ذخیره‌سازی ندارند.

بذرهای هیبرید فقط یک بار قابل کاشت هستند یعنی از محصول آنها نمیتوان بذر جدیدی برای کشت بعدی به دست آورد.

حتی اگر کشاورز از محصول بذر هیبرید، بذر جدید بگیرد و بکارد، گیاهان جدید معمولاً رشد ضعیف، عملکرد کم یا ویژگیهای نامطلوب خواهند داشت.

با از میان رفتن بذرهای محلی، انحصار ایجاد می گردد و کشاورزان مجبور به خرید مجدد بذر از کشور تولید کننده خواهند بود. در اینصورت وابستگی زیاد به بذرهای وارداتی، کشور را در برابر اختلال در زنجیره تأمین آسیب‌پذیر خواهد کرد.