جمهوری قرقیزستان کشوری محصور به خشکی در آسیای مرکزی است.
پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آن بیشکک است.
قرقیزستان به همراه قزاقستان تنها کشورها در آسیای مرکزی هستند که زبان روسی را در کشورهای خود به عنوان زبان رسمی نگه داشته‌اند.
در قرقیزستان روسی و قرقیزی هر دو، زبان‌های رسمی کشور هستند. زبان قرقیزی از شاخه زبان‌های ترکی است.
۸۰ درصد از مردم این کشور مسلمان و ۱۷ درصد نیز پیرو کلیسای ارتدکس روسی هستند.
قرقیزستان منطقه‌ای کوهستانی است که در قدیم از سکونتگاه‌های قوم سکاها بود.
ریشه نام قرقیز از واژه ترکی «قرخ» به معنی چهل گرفته شده و قرقیز (قرخیز – ما چهلیم) به چهل ایل در حماسه مناس اشاره دارد که توسط یک قهرمان افسانه‌ای در برابر اویغورها متحد شدند.
داستان‌های مناس، حماسه ملی قرقیزها را تشکیل می‌دهد.
چهل پرتوی خورشید که بر روی پرچم قرقیزستان دیده می‌شود اشاره‌ای است به چهل ایل یادشده.
دریاچه ایسیک‌کول در شمال شرق کوهستان تیان‌شان (تانری داغ) بزرگ‌ترین دریاچه قرقیزستان و دومین دریاچه بزرگ کوهستان در جهان پس از دریاچه تیتیکاکا است.
بلندترین قله‌های قرقیزستان در کوهستان قاقشال‌داغ واقع شده‌اند که مرز کشور با چین را تشکیل می‌دهند.
این کشور گرچه منابعی از طلا و اورانیوم و فلزهای کم‌یاب دارد ولی اقتصادش عمدتاً به تجارت و صدور کالا وابسته است.
مطالب جالب
از خدمتکاران جنسی تا همسران کوروش
نماد فروهر و خدایان دروغین باستانی
بلدیه تهران