ترک های پولیش

پولیش ها گروهی از تاتارها هستند که در ابتدای قرن 14 در قلمرو بزرگ لیتوانی مستقر شدند.

از همان ابتدای سکونت آنها در لیتوانی ، آنها به عنوان تاتارهای لیپکا شناخته می شدند.

آنان ضمن حفظ دینشان ، سرنوشت خود را با اتحاد جماهیر شوروی لهستان و لیتوانی مسیحی یکی کردند.

امروزه در حدود 10،000 تا 15،000 تن تاتار لیپکا در مناطق مشترک المنافع لهستان و لیتوانی زندگی می کنند .

از نبرد گرونوالد به بعد، سربازان اسب سوار تاتار لیپکا در کمپین مهم نظامی لیتوانی و لهستان شرکت داشتند.

ریشه لیپکاها را می توان به امپراطوری چنگیزخان – گروه ترکان و مغولان سفید ، اردوی زرین ، خانات کریمه و خانات قازان مرتبط دانست .

آنها در ابتدا به عنوان یک ارتش نجیب زاده خدمت می کردند ، بعدها با صنایع دستی، اسب و مهارت های باغبانی شناخته شدند.

در طول قرن ها، آنها به تساهل و مقاومت در برابر شیوه زندگی سنتی خود ادامه دادند.

با گذشت زمان ، زبان اصلی تاتاری لیپکا که از زبان گروه قبچاق از شاخه زبان های ترکی بود را فراموش و اکثر آنها زبان بلاروس، لیتوانیایی و لهستانی را پذیرفتند.

هنوز گروه های کوچکی از تاتارهای لیپکا وجود دارند که امروزه در بلاروس ، لیتوانی و لهستان زندگی می کنند و همچنین جوامعی از آنها در ایالات متحده آمریکا است.

تاتارهای لیپکا در شمال شرق لهستان، بلاروس، لیتوانی ، جنوب شرقی لتونی و اوکراین سکونت داشتند. امروزه اکثر ساکنان لهستان، لیتوانی و بلاروس هستند.

تعدادی از تاتارهای لهستانی در ابتدای قرن بیستم به ایالات متحده مهاجرت کردند و عمدتا در ایالت های شمال شرقی مستقر شدند

انجمن کوچک اما فعال تاتارهای لیپکا در شهر نیویورک وجود دارد.

“مرکز اسلامی تاتارهای لهستانی” در سال 1928 در بروکلین ، نیویورک ساخته شد ، و تا به امروز به فعالیت خود ادامه می دهد.

در نوامبر 2010، مراسمی با حضور رئیس جمهور برنیشول کوموروفسکی و همچنین نمایندگان تاتار از سراسر لهستان و خارج از کشور ، در شهر بندر گادانکا به نمایش درآمد.

بنای یادبود نماد نقش مهم تاتارها در تاریخ لهستان رونمایی شد . رئیس جمهور کوموروفسکی در مراسم افتتاحیه گفت:

“تاتارها خون خود را در تمام قیام های استقلال ملی ریختند و خون آنها به پایه های جمهوری جدید قوت بخشید. ” این بنای تاریخی در اروپا کم نظیر است .