ترک های مقدونیه

مَقدونیه کشوری است در جنوب شرقی اروپا و شمال یونان.

اسلام دومین دین این کشور است، مسلمانان ۳۰ تا ۵۰ % جمعیت مقدونیه را تشکیل می‌دهند.

مسلمانان مقدوینه را قومیت‌های آلبانی، ترک، مقدوینه‌ای و رومی تشکیل می‌دهند اما بیشتر آنان نژاد آلبانی دارند و با زبان‌های آلبانی و ترکی استانبولی سخن می‌گویند،

مساجد متعددی در اسکوپیه وجود دارد که اغلب در قرن دهم و یازدهم توسط سلطان محمد فاتح ساخته شده است.

مسجد مراد پاشا در بازار تاریخی ترک اسکوپیه پایتخت مقدونیه تنها مسحد این کشور است که از افتتاح آن در سال 1463 تاکنون بی وقفه به زبان ترکی خطبه خوانده می‌شود.

۶۷ % مقدونی، ۲۰ % آلبانیایی، ۴/۵ % ترک، ۲/۳ % کولی و ۲/۳ % صرب، قومیت های این کشور را تشکیل می‌دهند.

این جمهوری در سال ۱۹۹۱ از یوگسلاوی پیشین مستقل شد.

پایتخت آن شهر اسکوپیه است و از شهرهای مهم دیگر آن شهر اوهرید، بیتولا و استروگا است.

مشکلات با یونان بر سر نام کشور مقدونیه از دیگر مسائلی می‌باشد که دولت اسکوپیه با آن مواجه است.

از زمان اعلام استقلال مقدونیه در سال ۱۹۹۱ از یوگسلاوی سابق، این کشور با یونان بر سر نام جمهوری مقدونیه اختلاف دارد.

دولت آتن به دلیل اینکه مقدونیه قدیم بخش بسیار بزرگی از خاک یونان را شامل می‌شده، نگران این مسئله می‌باشد که دولت مقدونیه بعدها ادعایی دربارهٔ این بخش از یونان مطرح کند و به همین دلیل خواهان تغییر نام جمهوری مقدونیه است.

یونان که با جمهوری مقدونیه بر سر نام آن اختلاف سیاسی داشت، تنها مانع بزرگ در مسیر مراحل عضویت مقدونیه در ناتو به‌شمار می‌رفت که دولت اسکوپیه به دفعات برای رفع این مسئله مهم رایزنی می‌کرد.

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸ دولت‌های مقدونیه و یونان به توافق رسیدند تا نام مقدونیه به طور رسمی به جمهوری مقدونیه شمالی تغییر پیدا کند و به این ترتیب منازعات ما بین این دو کشور به پایان برسد.

در سال ۱۳۸۹ میلادی، زمانی که مقدونیه در تصرف صربها بود ترکان عثمانی نیز اقدام به تصرف مقدونیه کرد و موفق شد تا مقدونیه و صربستان را بطور کامل با رهبری اوتوم به تصرف درآورد.

با شکست خوردن ترک‌های عثمانی در سال ۱۳۸۷ میلادی، توسط روسیه بار دیگر مقدونیه با عقد عهدنامه سنت استفانو بین روسیه و بلغارستان به بلغارستان ملحق شد

ولی دوباره ترک‌های عثمانی توانست مقدونیه را از بالکان جدا کند.

در جنگ اول بالکان در سال ۱۹۱۲ کشورهای بلغارستان، یونان و صربستان باهم علیه ترک‌ها متحد شدند ولی بازهم نتوانستند مقدونیه را باز پس بگیرند.

در جنگ دوم بالکان (۱۹۱۳) این سه کشور موفق به پس گرفتن مقدونیه از ترک‌ها شدند ولی صربستان و یونان با کنار گذاشتن بلغارستان، مقدونیه را بین خود تقسیم کردند.

انقلابیون مقدونیه که خواستار استقلال بودند علیه حکومت پادشاهی صربستان دست به تظاهرات و اعتراض زدند ولی پادشاه زبان مقدونیه‌ای و حتی نام مقدونیه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد.

با این حال انقلابیون مقدونیه در طول جنگ جهانی دوم برای صربستان جنگیدند و به همین دلیل بعد از جنگ جهانی دولت مقدونیه در درون یوگسلاوی به صورت یک استان خود مختار درآمد.

در ۸ سپتامبر سال ۱۹۹۱ مردم مقدونیه با انجام یک همه‌پرسی و با ۷۴٪ رای موافق مقدونیه را به‌عنوان یک کشور مستقل از یوگسلاوی جدا کردند.