به گزارش ائل اوبا به نقل از یول پرس ، ساعات پایانی 21 اردیبهشت، تصاویری از کشف یک گور دسته جمعی در حفاری اداره آب و فاضلاب استان در خیابان مطهری اورمیه به سرعت در فضای مجازی منتشر شد که زخم قدیمی آذربایجان و جهان اسلام را تازه کرد. اما تلختر از آن بیمسئولیتی مسئولینی است که با بایکوت و سانسور این کشف مهم و علیرغم تاکید مقام معظم رهبری بر مطالعه و بررسی این حادثه تاریخی، همچنان از آن اظهار بیاطلاعی مینمایند.
مسئول روابط عمومی اداره میراث فرهنگی استان آذربایجان غربی در این زمینه اظهار داشت: ما فعلا امکان تایید یا تکذیب خبر را نداریم چرا که اطلاعی از اصل موضوع نداریم.
نوروزی ادامه داد: سازمان میراث فرهنگی آذربایجان خبری گزارشی مرتبط با این موضوع دریافت نکرده است و بنده نیز از طریق شبکههای اجتماعی از آن مطلع گشتهام.
مدیر روابط عمومی شهرداری اورمیه نیز در گفتوگو با خبرنگار یولپرس، سخنان نوروزی را تکرار کرده و گفت: این خبر را تنها از طریق شبکههای اجتماعی دریافت نموده و از آن مطلع گشتهایم.
ناصر رکاب افزود: شهرداری اورمیه هیچ گزارشی در این مورد دریافت نکرده است چراکه حفاری انجام شده مربوط به شهرداری نبوده و متعلق به اداره آب و فاضلاب استان آذربایجان غربی میباشد.
پیگیری از اداره آب و فاضلاب آذربایجان غربی نیز به جهت تعطیلی زود هنگام ادارات در روز پنجشنبه مقدر نشد.
اما تاکنون آنچه مشخص است هیچ نهاد یا مسئولی پیگیر گورهای دسته جمعی کشف شده نشده و این رخداد مهم در یک بایکوت و سانسور خبری محض قرار دارد.
سابقه کشف گورهای دسته جمعی
آبانماه سال ۹۱ کشف یک گور دسته جمعی در جریان بازسازی محوطه مدرسه ۱۵ خرداد اورمیه (مهر سابق) واقع در خیابان مدنی اورمیه که ۷۵ سال پیش بر روی گورستان قره صاندیق بنا شده بود در رسانه ها و اذهان عمومی مردم بازتاب گستردهای پیدا نمود. کارشناسان این گورها را با نسل کشی مردم اورمیه مرتبط دانستهاند. در همین ارتباط خبرگزاری مهر نوشت “در آن محوطه استخوانهای مردگانی یافت شد که به نظر میآمد به صورت دستهجمعی احتمالا در یک رویداد تاریخی کشته شدهاند.”
اما با کمال تساف کشفیات صورت گرفته با بی مهری و بی توجهی نهادهای مربوطه قرار گرفت و شهرداری اورمیه اقدام به تاسیس بازارچه در همان محل نمود.
همچنین جهت منحرف ساختن افکار عمومی، برخی از خبرگزاریها از جمله ایسنا، مدعی گشتند که خبر کشف گورهای دسته جمعی از سوی کشورهایی نظیر جمهوری آذربایجان ساخته و پرداخته شده است!
اما فاجعه جیلولوق چیست؟
روزهای پایانی جنگ جهانی اول ارامنه به اتهام همکاری با نیروهای نظامی متفتین در جهت ضربه زدن به سپاه عثمانی از این کشور اخراج و به سوی مرزهای ایران گسیل گشته و مهاجرین در غرب آذربایجان (شهرهای اورمیه، سلماس و خوی) ساکن شدند. کمکهای انسان دوستانه مردم آذربایجان به مهاجران آسوری و ارمنی بر هیچکس پوشیده نیست اما سنت نمکدان شکنی آنان را از احیای دین خود به مردم آذربایجان بازگذارد.
ارامنه پس از اسکان در آذربایجان توانستند به کمک نیروهای روسیه تزاری و حمایتهای مادی و معنوی دولتهای فرانسه و انگلستان، سپاهی مکمل از ده هزار نفر تشکیل داده و با بهرهگیری از ضعف حکومت مرکزی در اسفند ماه ۱۲۹۶ ه.ش اورمیه را اشغال و قتلعام فجیعی را در این شهر به وجود آورند.
در یکی از این نسل کشیها پس انتشار خبر کشته شدن بنیامین مارمیشون رهبر دینی داشناکها به دست سمیتقو (دیگر یاغی فعال در منطقه) در قلعه چهریق کهنه شهر از توابع سلماس، اختیار قتل عام ۱۲ ساعته از سوی سران مسیحی به قوای ارامنه و جیلوها واگذار گردید.
از آغاز روز ۲۷ اسفند چهارشنبه آخر سال ناگهان صدای شلیک ارامنه شهر را در آغوش گرفت، دوازده هزار لجام گسیخته مسیحی شهر را در اختیار خود گرفته و به سوی محلات مسلمان نشین هجوم آوردند. شکسته شدن درب خانهها و شیون اهالی شهر که تنها گناهشان پناه دادن به مهاجران ارمنی بود اضطراب شدیدی را در افکار عمومی شهر به وجود آورد.در این روز خانهها و کوچهها مملو از جنازه شده بودند و معابر عمومی پر از اثاثیه و وسایل خانهها بود، که ارامنه به دلیل کثرت اموال به غارت برده شده به آن ها اعتنا نکرده و در خیابان رها کرده بودند. حجم کشتار و غارت به قدری بود قبل از اتمام مدت قتل عام عمومی کمیته مسیحیان تشکیل یافته و فرمان خروج نیروهای مسیحی را از محلات شهر اعلام داشت اما قتل عام تا نیمههای شب ادامه داشت.
تاریخ نگاران این روز را سیاهترین روز تاریخ اورمیه نام میبرند، چرا که در این روز بیش از ده هزار تن قتلعام شدند.
تاکید مقام معظم رهبری بر مطالعه حوادث جیلولوق
معظم له در سفری که در سال ۷۵ به آذربایجان غربی داشتند در استادیوم تختی این شهر در جمع عموم مردم اورمیه گفتند “تجربهای که این استان، در قضایای اواسط جنگ بینالملل اوّل دید و از سر گذراند، یکی از قضایایی است که در سایر نقاط ایران، اصلاً سابقه ندارد.
شما جوانان – بخصوص – باید روی این نکته توجّه کنید و در نوشتههای مورّخین و گزارشگران مسائل ایران، باید این نکته بیاید؛ که متأسفانه خیلی کمرنگ است یا نیست. آن نکته این است که در جنگ بینالملل اوّل، نمایندگان دو، سه کشور از کشورهای مسیحىِ دنیا، در این حول و حوش حضورِ ضعیفی داشتند. نمایندگان روسها، انگلیسیها و آمریکاییها هم در این استان حضور داشتند. به چه اسمی؟ به اسم معلّم، به اسم پزشک و از این قبیل. درست توجّه کنید! با این که این کشورها در سیاستهای مختلف، به شدّت با یکدیگر معارضه و دشمنی داشتند، امّا در این نقطه از دنیا، ناگهان به فکر افتادند که به کمک یکدیگر، یک پایگاه استعماری به مرکزیّت همین منطقه ارومیه و خوی و ماکو و به وجود آورند. یعنی شبیه آن چیزی که بعدها در فلسطین اشغالی به وجود آمد. منتها آنجا به اسم یهودیگری، اینجا به اسم مسیحیّت!” (۱)
۱- منتشر شده در سایت مقام معظم رهبری
مظلومیت تاریخی مردم اورمیه
اما آنچه که عیان است بیمسئولیتی مقامات مسئول در منطقه و عدم اطلاع مردم از کشتار نژادی مردم در غرب آذربایجان است که آن هم ناشی از عدم درج موضوع در کتابهای درسی و عملکرد ضعیف صدا و سیما و دیگر رسانههای گروهی است، مظلومیت تاریخی مردم اورمیه همچنان ادامه دارد و اینبار در بایکوت آثار به جامانده از جیلولوق.
بله ارمنیها درخوی وسلماس وارومیه دههاهزارمردوزن وحتی نوزادان رابااسحله کشتند واموالشان را غارت کردند تاحکومتی ارمنی در ارومیه تشکیل دهند اگر ارتش عثمانی به داد نمی رسید دراذربایجان نامی ازاسلام نبود
متاسفانه سایر رسانه ها همکاری لازم را در افشای این اسناد و همچنین یادآوری تاریخ نمیکنند . و بیشتر جوانان نیز به تجارب تاریخی اهمیت نمیدهند .دست شما درد نکند که به این موضوعها می پردازید. ساغ اولون – وار اولون