ترک های بوسنی و هرزگوین

ترک‌های بوسنی و هرزگوین که همچنین به عنوان بوسنیایی‌های ترک شناخته می‌شوند قدیمی ترین اقلیت قومی را در بوسنی و هرزگوین تشکیل می دهند.

هنگامی که امپراتوری عثمانی در سال 1463 پادشاهی بوسنی را فتح کرد، یک جمعیت قابل توجه ترک وارد منطقه شد.

جمعیت ترک در سراسر بوسنی به طور پیوسته رشد کرد.

با این حال، پس از اینکه عثمانی ها در جنگ های بالکان (1312-1312) شکست خوردند، اکثریت ترک ها همراه با دیگر مسلمانانی که در این منطقه زندگی می کردند، خانه هایشان را ترک کردند.

بوسنیایی‌ها به طور معمول با پایبندی سنتی به دین اسلام پس از قرن ۱۵ام و ۱۶ام، با فرهنگ مشترک و زبان بوسنیایی مشخص می‌شوند.

در کشورهای انگلیسی‌زبان، به بوسنیایی‌ها به عنوان بوسنیایی تبار و مسلمان اشاره می‌شود.

بوسنیایی‌ها در دو مرحله توسط صرب‌ها مورد هجوم، نسل‌کشی و پاک‌سازی قومی قرار گرفته‌اند که به نسل‌کشی بوسنی مشهور است.

در سال 2003 مجمع پارلمانی بوسنی و هرزگوین قانون حفاظت از حقوق اعضای اقلیت های ملی را تصویب کرد.

طبق قانون، حقوق فرهنگی، مذهبی، آموزشی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اقلیت ترک توسط دولت حمایت می شود.

زبان ترکی به طور رسمی به عنوان یک زبان اقلیت بوسنی و هرزگوین مطابق با منشور اروپایی زبان های منطقه ای یا اقلیت های اروپایی تحت عنوان بند 2 ماده 2 تصویب 2010 به رسمیت شناخته شده است.