بررسی زبان های ترکی و ارمنی در تهران

امیلیا نرسیسیانس؛ استادیار دانشگاه تهران وضعیت زبانی ترک‌ها و ارمنی‌های تهران را بررسی نموده است

باتوجه به جمعیت اندک ارمنی‌های تهران و جمعیت چندین میلیونی ترک  های این شهر، انتظار میرفت امکان حیاتمندی ترکی بالاتر از ارمنی باشد اما یافته‌های نرسیسیانس خلاف این مسئله را ثابت میکند.

٪۶۷ ترک‌های تهران با فرزندان خود فارسی صحبت میکنند درحالیکه این رقم برای ارمنی‌ها صفر درصد میباشد.

۳۹٪ ارمنی‌ها در نامه نویسی به خویشان خود همیشه از زبان ارمنی استفاده میکنند در حالیکه این رقم برای ترکها فقط سه درصد است.

۱۶٪ ترکها برای شمارش پول همیشه از زبان ترکی استفاده میکنند در حالیکه ۵۶٪ ارمنی‌ها چنین‌اند.

۳۱٪ ارمنی‌ها همیشه آثار مکتوب مثل کتاب، مجله و روزنامه به زبان ارمنی را میخوانند که این رقم نیز برای ترک‌ها صفر درصد میباشد.

چنانکه ملاحظه میشود ترکی در مواجه با فارسی در وضعیت کاهشی قراردارد ولی ارمنی در موقعیت کاهشی قرارنگرفته. این آشکارا با نظریه جایلرز در تضاد است. نرسیسیانس پاسخ میدهد که تدریس ارمنی و عدم تدریس ترکی در مدارس تهران یک موقعیت نابرابر به 2 زبان ارمنی و ترکی داده است.

سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران ( تحقیق فوق مروبط به سال 1375 شمسی است)