بالکارها یا بَلقارها یک گروه قومی ترک‌تبار در شمال غربی قفقاز و یکی از دو قومیت اصلی جمهوری خودمختار کاباردینو-بالکاریا در فدراسیون روسیه هستند.
زبان بالکاری اساساً با زبان کاراچایی-بالکاری که در جمهوری چرکس-قره‌چای بدان تکلم می‌شود یکسان است.
بدین ترتیب بالکارها از نظر زبانی باقی‌ماندهٔ گروه‌های ترکی هستند که در امتداد استپ اوراسیا دست به مهاجرت زدند.
بالکارها تا ۱۹۲۴ به خط عربی می‌نوشتند اما به‌دنبال تغییر کلی سیستم الفبایی در اتحاد جماهیر شوروی، نخست الفبای لاتین از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۷ و سپس از ۱۹۳۷ تا به امروز الفبای تغییریافتهٔ سیریلیک جایگزین رسم‌الخط عربی شد.
روسیه در سدهٔ نوزدهم میلادی موفق به فتح قفقاز شد که این موضوع باعث بروز اختلال در زندگی بالکارها گردید.
علاوه بر آن بالکارها در پایان جنگ جهانی دوم به اتهام همکاری با نازی‌ها از موطن خود اخراج شدند تا آنکه در دههٔ ۱۹۵۰ بار دیگر به آنها اجازهٔ بازگشت داده شد.
اما در این زمان جمعیت آنها به شدت کاهش یافته بود و علاوه بر سختی‌های مربوط به بازگشت، قلمروشان نیز در آن زمان توسط خارجی‌ها اشغال شده بود.
مطالب جالب
از خدمتکاران جنسی تا همسران کوروش
نماد فروهر و خدایان دروغین باستانی
بلدیه تهران