آنچه که باید درباره سفره عید بدانید

اسطوره و سمبل توسط حاکمان تعیین‌ نمی شود بلکه توسط توده ها و در طی هزاران سال خلق می شود و سفره عید سال جدید نیز از این قائده مستثنی نیست از این رو تقلیل تفکر اسطوره ای به حرف سین که به سواد و نوشتن مربوط است و دست عده معدودی بود در واقع تمسخر و کوچک شمردن این آئین و رسم هزاران ساله ما است.

حالا برخی نمی توانند جواب دهند چرا در سفره عید شمع قرار دارد یا آئینه و یا آب که با حرف سین شروع نشده و شروع به مهمل بافی می کنند. در نظر بگیرید هیچ دلیل عقلانی برای اینکه حرف لام یا کاف و میم نباشد وجود ندارد و سین نام رب النوع اکدیان ماه بود.

عید سال جدید به صورت عقلانی مخصوص جمعیت هایی است که از سرما و قار+قیش( قارقیش) گریزان و به گرما و آفتاب و آتش تمایل دارند نه مردم جنوب که در زمستان هندوانه برداشت می کنند و از گرما و حرارت و خورشید گریزان هستند پس منطقی است که این عید در کشورهای تورک زبان و سردسیر واقع شده است که از آمدن بهار و گرما خوشحال هستند.

اینکه یک عده خود دانا پنداران هم تفسیر سمبل کنند و سیر را به اهورامزدا و سماق را به نور ربط می دهند بسیار مسخره است و هیچ جا اینها نیامده اند.

اصلا در هیچ کتیبه و جای تخت جمشید و جنوبگان این عید ثبت نشده است.

اما برکت لردن یئدی “سین” و ارتباط آن با عناصر آفرینش منطقی است.

بگذارید در این پست هفت سین را با ایام هفته در تورکی مناسبت دهم که با عناصر خلقت یعنی آب و خاک و باد و آتش و رب النوعهای تورکان سومری چون آپسو/ اوتو/اورتاکی/ انکی/ ان یئل/ دوموزی/ ایناننا/ مربوط هستند و در زبان کهنسالان ما به جای ایام هفته یکشنبه و دوشنبه و سه شنبه اینها گفته می شود:

اول: یئل گونو= شنبه ( نمودش سوجوق نوعی شیرینی سرمستی)

دوم: سوت گونو= یکشنبه( شیر برکت حیوانی که تخم مرغ هم شده)

سوم: دوز گونو= دوشنبه( نمک عنصر داد و ستد که سکه کرده اند)

چهارم: اورتا گونو= سه شنبه( رب النوع خاک سومری با نماد گندم)

پنجم: اوت گونو= چهارشنبه( آتش و نمادش شمع در سفره)

ششم: سو گونو= پنجشنبه( آب)

هفتم: آینی گون= جمعه ( آئینه و بعد از اسلام قرآن نماد آسمان و عشق و زیبایی)

پس برای برکت سفره پیشنهاد می کنم نمادهای معین و مشخص که بر اساس نام روزهای تورکی داریم بچینیم ،

چون نمادها قدرتمند هستند و در ضمیر ناخواداگاه ما مثل برق اثر می کنند و در رفتارهای ما دخیل هستند.

اسن قالین
نقل از صفحه شخصی دکتر رحیم آغ بایراق