نشریه الکترونیکی ائل اوبا

و من آیاته خلق السّموات و الأرض و اختلاف ألسنتکم و ألوانکم إنّ فی ذلک لآیات للعالِمین

ترک های سالار


لینک مطلب : http://eloba.ir/?p=3466

سالار به ترکان ساکن ایالت قانسو چین اطلاق می‌شود که در غرب شهر لانچو در حاشیه جنوبی رود هوانگهو زندگی می‌کنند.

سالارها همچنین به عنوان ترکمن های چین نیز شناخته می شوند.

سالارها از دو قبیله قارامان و آقمان تشکیل شده‌اند و از جمله پنجاه و شش قوم ساکن سرزمین چینند که جمهوری خلق چین آنان را به رسمیت شناخته‌است.

نیاکان سالارها ترک های اوغوز بودند که با تبتی ها، قوم چینی هان و قوم هوئی مواصلت کردند.

آنها در ایالت چینقای و قانسو ، در نزدیکی رودخانه ی ساری ایرماک زندگی می کنند. جمعیت آنها 137000 است. دین آنها اسلام است.

در سال 1750 اکثر آنها دین اسلام را پذیرفتند. سالارها به دین اسلام وفاداری بسیاری نشان می دهند و هر روستا یک مسجد دارد.

اگرچه آنها بسیار نزدیک به تبت زندگی می کنند ، اما به شدت با دین بودایی مبارزه کرده اند.

سالارها زبان نوشتاری مختص به خود را نداشتند از این رو بکار بردن زبان نوشتاری با گویش اویغوری را به تصویب رسانند.

سالار ها خود را سالیر می نامند.

بنا به روایت کاشغری سالارها همان نژاد سالغُر اوغوزها هستند.

آنان در دوران حکمرانی خاندان یوان در قرن چهاردهم و پانزدهم میلادی از سمرقند و تورفان کوچ کرده‌اند و چنین به نظر می‌رسد که آمیختن آنان با اقوام تبتی، هان و هوئی قومی دورگه به وجود آورده ‌است.

طبق عقیده قوم سالار، اجدادشان در طی قرون چهاردهم و پانزدهم احتمالاً از یک قبیله اوغوز از ترکان سلجوقی نهایتاً در ایالت قانسو (محل کنونی‌شان) مقیم شده‌اند.

در سراسر دوره تاریخی سالارها این اعتقاد وجود داشته‌است که اجداد آنان با تبتی‌ها، قوم چینی هان و مغولان ادغام شده‌اند تا آنکه سالار امروزی شکل یافته‌است.

حاصل شورش سالارها در سال ۱۷۸۱ برای ترکان سالار فاجعه‌آمیز بود؛ همچنانکه ارتش خاندان Qing به شدت این قیام را سرکوب کرد؛ به گونه‌ای که ۴۰٪ از کل جمعیت سالارها در این واقعه کشته شدند.

سالارها در دوران حکمرانی امرای مغول یوان، در ایالت Qinghai چین بوده‌اند. آنان قرنهاست که زبان ترکی اوغوزی خود را حفظ کرده‌اند که بسیار به زبان ترکمنی مورد تکلم در قاراقوم شبیه‌است.